Блог турында
информбюро
Репортаж
Ата-аналарга
Яшь вебмастерга
Хәтергә
Укучылар иҗаты
Укытучыга
Укытучым
Авылдашлар
фотогалерея
Мәктәп музее
Ел укытучысы
АрхивтанМинем туган ягым ул Нурлат районы Яңа Иглай авылы. Мин шушы авылда туып үскән кеше. Хәзерге вакытта Казанда яшәсәм дә, күңелем барыбер авылыма тарта, күңелем анда. Кечкенә вакытымда дуслар белән су
буйларында йөгереп, уйнап йөргәннәрем әле дә исемдә. Кайткан саен, дусларны чакырып, су буена төшәсем килә. Кыш көннәрен чана шуып, карга батып, тагын бер уйныйсы килә. Авылымнан аерылгач авыр булды. Казанга ике елсыз ияләшә алмадым. Көннәр буе фотография карап, авылны искә алып елыйсыларым килә иде.
Авылымда иң ошаганы – аның табигате ул, Кондырча буйлары, урманнары, Аргы болыннары, Иске урын буалары искиткеч матур. Су буйларына төшсәң, саф һавасын сулап, су коенып, чирәмдә ятып торсаң, авылдан китәсе дә килми башлый. Авылымның елгалары чиста, киң, басма салынган, ә аның аша чыкканда басма аркылы түгел, су ерып чыгасы килә.
Янсерәй, урманнары, Әрәмәләре, Усаклыклары турында әйтер сүз шундый күп. Агачлары җәйгә таба яшел яфрак яралар. Җәйге чирәмдә ятып ял итәсе килеп тора. Ул җиләкләре, ул гөмбәләре… Көне буе урманда җиләк, гөмбә генә җыеп йөрер идем. Кыш көннәрендә шыгыр-шыгыр килеп, куян, төлке эзләрен карап йөрсәң дә була.
Җәй саен кош тавышларын ишетү – үзе бер искиткеч могҗиза ул. Ромашкалар арасыннан кайтсаң, үзеңне дә тапмыйсың.
Авылымның Иглай бабай чишмәләре! Чишмәләре мул сулы, чиста, саф. Челтер-челтер килеп аккан суны көн саен өйгә алып кайтып чәйләр эчәсе килә.
В.Гөлсинә
Казан
теги: иглай, кондырча, нурлат, туган авыл, чишмә
Изгелек – кояш нурына тиң.
Яхшылык күрәсең килсә, яхшылык ит.
Алтынга тут кунмас, яхшылык онытылмас.
Гафу үтенү – ул яхшылык.
Яхшы күрше – ярты дуслык.
Игелекле эшнең иртәсе-киче юк.
Изгелек иткән юлда калмас.
Изгелек итә алмасаң, яманлык кылма.
Ярдәм ит, кайгы килгәннең кайгысын уртаклаш,
һәм синең кайгың алай ук авыр тоелмас.
Яхшылыкны онытмаган кеше беркайчан да начарлык кылмас.
Кешегә игелек итсәң – үзеңә булышасың.
Матурлык – бер көнлек, игелек – мәңгелек.
**********
Җирдә күпме кешеләргә
Кирәк таяныч, терәк.
Мәрхәмәтебез белән без
Булыйк мәһабәтлерәк.
Ф.Яруллин
Укытучы! Мәктәп! Бу ике сүз
Күңелемдә яши янәшә.
Мәктәбем, дип әйткән чакта телем,
Укытучым, диеп йөрәк эндәшә.
Укытучы! Бу мәгънәле сүзнең асылына төшенү өчен, һәрбер кешегә мәктәп, университет бусагасыннан атлап керегә кирәк. Укытучы һөнәре барча һөнәрләрдән өстен. Чөнки бары тик яраткан укытучыларыбыз гына безне олы тормыш юлына әзерли башлый һәм дә шул сикәлтәле юлга бастыра да. Укытучы исемен йөртү – горурлык. Алар гына безне белем дөньясына алып керә һәм гомердә югалып калмаска өйрәтә. Укытучы һәрвакыт тормыш дулкынында кайный, көненә укучыларның мең төрле сорауларына җавап бирә. Ләкин һәрберебез өчен мөгаллимнәребез – чын дуслар да. Бары алар гына безнең күңел йозагына тиешле ачкыч табалар, авыр вакытта ярдәм итәләр, һәр нәрсәне җентекләп аңлаталар. Укытучыларда булган белем – очсыз-кырыйсыз диңгез, алардагы җылы караш – иң салкын йөрәкне дә эретә алырлык ялкын.
Хөрмәтле укытучыларыбыз! Сезне укытучылар бәйрәме белән тәбриклибез!
Мәрхәмәтле, изге, олы җанлы
Йомшак, назлы күңел җырыгыз.
Гомер юлыгызга якты нурлар
Сипсен сезгә Рәхмәт җырыбыз!
Ниһаять, октябрь ае да башланып китте. Авыл юллары, бакчалар алтын төсендәге көзге яфракларга күмелгән. Ә дөнья гөрли, шаулый, кешеләр һаман каядыр ашыга…
Безнең мәктәптә октябрь олылар көнен каршылау белән башланып китте. 1 нче октябрьдә укучылар белем үрләрен яуларга булышкан, күп еллар укыткан өлкән буын укытучыларыбызның өйләренә барып чәчәк бәйләме тапшырдылар. Алар өчен кечкенә генә, әмма кызыклы концерт-видеоязма төзеделәр.
Олылар… Бу сүзне ишеткәч, күз алдыңа инде картайган кешеләр килеп басыр иде шикелле. Ләкин бу дөньяда беркем дә, беркайчан да картаймый… Олыгая, тормыш тәҗрибәсен баета, ләкин күңеле белән һаман яшь, һаман хыяллар, уйлар диңгезендә яши. Хөрмәтле, укучылар һәм барлык кешеләр! Әйдәгез, яраткан дәү-әни, дәү-әтиләргә, урамда очраткан олыларга карата һәрвакытта да мәрхәмәтле булыйк, бәйрәм көнендә генә түгел, гел аларга җылы сүз белән йөрәкләрен җылытыйк, яхшы гамәлләребез белән күңелләрен күтәрик. Авыр минутларда якын кешеләребез өчен мөләем карашлы, көләч йөзле булып калыйк.
Бөтен җирне сарылыкка күмеп, табигатькә алтын көз килде. Көннәр салкыная һәм кыскара башладылар. Әле күптән түгел генә ямь-яшел булып утырган агачлар сары яфракларын моңсу гына җиргә коялар.
Тик шулай да яратам мин көз айларын. Ник дисезме? Чөнки көз җитү белән, бакчада язын утырткан, җәен су сибеп үстергән яшелчәләр өлгерә. Кояшлы матур көннәрдә ,яңгырга тидермичә җыеп алырга да кирәк бит әле аларны. Белгәнебезчә, бакчада көзен эш бик күп.
Иң беренче бәрәңге, суган, сарымсак уңышлары җыелып алына һәм кышка сакларга урнаштырыла. Кишер, чөгендер, кәбестә үз вакытларын көтеп, сабыр гына көзге кояшка кызыналар. Тиздән аларны җыеп алыр вакыт җитә инде.
Яшелчәләрдән бушаган урыннарны, чүп үләннәреннән арындырып, китмәнләп, язга әзерләп куярга кирәк. Шулай ук җиләк-җимеш агачларын да кышка әзерләү вакыты җитә. Алмагач кәүсәләрен агартып, карлыган, кура куакларын кар басып сындырмасын өчен бәйләп калдыру сорала. Шулай булганда гына, икенче ел уңышы да әйбәт булачак.
Валитов Адел.
